Kalp, atardamar ve toplardamar sisteminin tümünü kapsayan bir uzmanlık alanı olarak, kalbin doğumsal veya edinsel hastalıklarını ve işlevsel bozukluklarını, ritm ve ileti bozukluklarını, atardamar ve toplardamar sisteminin hastalıklarını, akciğer dolaşımını etkileyen akut veya kronikleşen emboli, pulmoner hipertansiyon gibi hastalıkları içeren geniş bir yelpazede önleyici, tanısal, tıbbi ve girişimsel tedavi yöntemlerini doğrudan veya diğer uzmanlık alanlarıyla işbirliği içinde ortaya koyan bir bilimsel disiplindir.

Kan testleri: Kan testler ile başta kreatin kinaz (CK), CK-MB ve troponin gibi kalp enzimleri ile hormon düzeylerine bakılır. Şayet kalpte bir problem varsa bu testlerdeki değerler yüksek olabilir. Ayrıca risk faktörleri olarak değerlendirilen kan kolesterol ile şeker seviyeleri de incelenir.

Elektrokardiyogram (EKG): Cilt üzerine yapıştırılan elektrotlar yardımı ile kalpteki elektriksel aktivite kaydının yapıldığı tanısal yöntemdir. Kalp hızı, kalp kasına yetersiz oksijen ve kan gidişini gösteren belirtiler ile varsa geçirilen kalp krizi bulguları bu yöntem ile teşhis edilebilir.

Holter EKG: Kalpte var olan ritim bozuklukları, normal EKG’nin kısa sürmesi nedeniyle ortaya çıkmayabilir. Ritim bozukluğu şüphesi duyulan böyle durumlarda, özel bir cihaz ile kalp ritmi 24 ile 48 saat süre boyunca kesintisiz olarak kaydedilir. Cep telefonu boyutunda olan holter cihazı, boyna geçirilmek ya da belde kemere takılmak suretiyle taşınmaktadır. Cihaz takılı iken banyo yapılmaz, cep telefonu ya da diğer elektronik eşyalar kullanılmaz.

Ekokardiyografi (EKO): Kalp ultrasonu olarak bilinen EKO, kalp kas dokusunun ölümüne bağlı olarak gelişen kalp duvarlarındaki hareket bozukluğunun tespit edilmesi için başvurulan yöntemdir.

Efor testi: Koroner arter hastalıklarının yaygınlığının teşhisinde tercih edilen efor testi, hastalığın ne denli ciddi olduğunu belirlemek için tercih edilir.